Tekst: Dariusz Andrzej Czaja

„Nekropolia ta powstała w 1922 roku, a jej inicjatorem był ówczesny proboszcz
parafii pw. św. Mikołaja – ks. Richard Kastner. Powodem tego była ciasnota w
dotychczasowych katolickich cmentarzach w mieście. Nowy teren, przeznaczony do
pochówków, otoczono metalowym ogrodzeniem, wspartym na kamiennych słupach, które
zostały ozdobione wizerunkami krzyży. Wraz z powstaniem cmentarza, oddano też do użytku kaplicę (dziś siedziba parafii pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego), którą zaprojektował głogowski architekt Paul Michael. Co ciekawe, użytkowanie cmentarza spowodowało konieczność poszerzenia jego terenu już w 1933 roku.

Na cmentarzu wzdłuż głównej alei próbę czasu przetrwały postumenty z płaskorzeźbami
Drogi Krzyżowej (po 7 z obu stron), powstałe w 1929 roku. Na ostatniej stacji, autor (Erich
Jäkel) umieścił swoje nazwisko, gmerk oraz datę ukończenia. W 2004 roku całość przeszła
renowację, jednak na początku br. wiatr zniszczył jedną ze stacji, powalając ją na ziemię. Na
szczęście już została odrestaurowana.

W centralnej części cmentarza, gdzie zbiegają się główne alejki, na wzniesieniu, znajduje się
zespół rzeźb pt. „Opłakiwanie Chrystusa”. W środku znajduje się figura Jezusa, po jego
prawicy figura Matki Bożej, po lewej zaś stronie figura św. Jana Apostoła. Barokowy zespół
rzeźb jest dużo starszy od cmentarza. Pierwotnie znajdował się na terenie cmentarza
franciszkanów przy kościele św. Stanisława. Następnie, po 1810 roku, rzeźbę przeniesiono na teren kościoła św. Mikołaja, skąd po ponad stu latach trafiła na nowy cmentarz katolicki.
Po 1945 roku cmentarz został przejęty przez polską administrację i wraz z pochówkiem
Polaków, powstały na nim również monumenty nawiązujące do polskiej historii. Na
zachodnim końcu alei głównej cmentarza znajduje się pomnik Żołnierzy Wojska Polskiego, a w jego pobliżu groby polskich żołnierzy, walczących o Głogów w 1945 roku. Na tyłach
kościoła znajduje się monument poświęcony Sybirakom – tych: „co oddali swe życie, w
czerwonych kaźniach wschodu”. Powstał on w miejscu funkcjonującego przed II wojną
światową pomnika ku czci żołnierzy niemieckich, poległych na frontach Wielkiej Wojny z lat
1914-1918.

Obecnie przy ul. Legnickiej znajduje się ok. 5 tysięcy grobów. Zwiedzając nekropolię, można
też znaleźć kilkanaście przedwojennych mogił, w tym dwie, starsze o ponad dwie dekady od samego cmentarza! Skąd się tam wzięły – do dziś nie wiadomo. Jedną z pierwszych pochowanych tam osób był głogowski regionalista i nauczyciel muzyki – Julius Blaschke”


W styczniu tego roku z inicjatywy Dariusza Czai, na murze zawisła pamiątkowa tablica – w miejscu dawnego pochówku Juliusa Blaschke,

Podziel się tym wpisem: