W 2014 roku, z inicjatywy ówczesnego starosty głogowskiego a dzisiejszego prezydenta miasta – Rafaela Rokaszewicza, po raz pierwszy w Głogowie zostały wręczone gospodarcze nagrody, zwane „Groszem Głogowskim”.
Celem nagrody, przyznawanej w ostatnich latach przez władze miejskie jak i powiatowe, jest nagradzanie liderów biznesu na ziemi głogowskiej w kilku gospodarczych kategoriach. Jest to więc swoista promocja najlepszych i najbardziej zasłużonych firm, organizacji i osób związanych z życiem gospodarczym Głogowa i powiatu głogowskiego, głównie za inspirowanie rozwoju, innowacje, postawy proinwestycyjne, oraz tworzenie nowych ofert na rynku pracy. Grosz Głogowski ma świadczyć o gospodarczej zaradności oraz budować lokalny prestiż. A skąd wzięła się popularność tego numizmatu? Wszystko miało swój początek w pierwszych latach XVI wieku, za sprawą księcia głogowskiego, a późniejszego króla polskiego, Zygmunta Jagiellończyka.
Książę Zygmunt, przybywając do nadodrzańskiego grodu w 1502 roku, zastał finanse księstwa głogowskiego w bardzo złym stanie. Z racji, że posiadał przywilej królewski, który zezwalał mu na otwarcie w Głogowie mennicy, uczynił to w listopadzie 1502 roku. Grosze Głogowskie były bite w miejscowej mennicy dopiero od 1505 roku, kiedy to książę Zygmunt wysunął plan zrównania monety śląskiej z polską. Każdy z nich miał średnicę 24,8 mm oraz wagę od l,88 g. do 2,06 g.
Moneta, mimo gotyckiego liternictwa, ikonograficznie nawiązuje już do epoki renesansu. Na awersie znajduje się orzeł w koronie otoczony napisem: SIGISMVNDVS DVX GLOGOVIE – „Zygmunt książę głogowski”. Natomiast na rewersie znajduje się Pogoń – herb Litwy. Pod nim data, a wokół napis: KASIMIRI REGIS POLONIE NATVS – „Syn Kazimierza króla Polski”. Choć w pierwszym roku bicia monety, egzemplarze grosza były jeszcze pozbawione datowania, już w kolejnym – 1506 – na każdym pojawiła się (na rewersie pod Pogonią) data. Z tego powodu mamy do czynienia z jedną z pierwszych datowanych monet na ziemiach polskich. Choć formalnie Śląsk wówczas do Polski nie należał, to jednak osoba księcia Zygmunta, a także ikonografia, sprawiają, że monety te związane są z naszym krajem.
Co ciekawe, na rynku trafiają się autentyczne monety z wybitą datą: 1504, jednak numizmatycy dopatrują się w tym błędu rytownika/mincerza. Grosze były nazywane „bochnarami”, a nazwa ta pochodziła od nazwiska zarządcy mennicy głogowskiej – Fryderyka Bonera. Głogowskie monety cieszyły się sporą popularnością w Rzeczypospolitej i bez problemów trafiały na polski rynek. W 1506 roku, umiera brat Zygmunta – Aleksander, król Polski. W niedługim czasie na tronie zastępuje go Zygmunt, przez co zmuszony jest na stałe opuścić nasze miasto. Niestety, oznaczało to również koniec produkcji groszy z jego imieniem.
tekst: Dariusz Andrzej Czaja
