Dziś Dariusz Andrzej Czaja dzieli się z nami historią o blokhauzie nr 2, który stoi przy ul. Piastowskiej.
Na turystycznej mapie Głogowa od 2020 roku funkcjonuje kolejny odrestaurowany obiekt obronny – blokhauz nr 2, znajdujący się przy ul. Piastowskiej, w pobliżu ronda Niepodległości. Budowla ta powstała w latach 1875-1879, w czasie rozbudowy głogowskiej twierdzy. Była obiektem fortyfikacji głównego obwodu głogowskiej twierdzy, którą poszerzono w kierunku wschodnim, przy okazji rozbudowując miasto o nową dzielnicę (Wilhelmstadt). W ramach tej inwestycji, po rozebraniu starej Bramy Wrocławskiej – wykonano nową – a w jej pobliżu powstała niewielka, murowana wartownia (blokhauz – dom z bali – nazwa pochodzi z czasów, kiedy tego typu obiekty budowano z drewna). Za zadanie miała osłaniać drogę wychodzącą z bramy w kierunku Wrocławia i łączącą się z trójkątnym placem, znajdującym się od południowej strony wartowni.
Budowla wybudowana jest z cegły klinkierowej na planie prostokąta o wymiarach 12,5 x 6,5 m. Jednokondygnacyjna o wnętrzu hangarowym, ze sklepieniami krzyżowymi, wspartymi na grubych filarach przyściennych, wentylowana. W ścianie frontowej znajdują się cztery otwory strzelnicze dla broni ręcznej, wejście od strony północnej. Od tyłu i z boku przykryta nasypem, góra zaś zwieńczona płytami z piaskowca i warstwą ziemi.
W maju 1910 roku, w ramach 50. rocznicy sformowania stacjonującego w Głogowie 3. Poznańskiego Pułku Piechoty nr 58, na budowli odsłonięto obelisk, upamiętniający poległych żołnierzy tej jednostki. Po ogłoszeniu Festung Glogau w 1944 roku przystąpiono do prac, pozwalających na dostosowanie obiektu do przyszłych walk ulicznych. Jednym z zadań było wówczas zmniejszenie wysokości otworów strzelniczych, poprzez nadbudowanie murku, uzupełnionego nasypem ziemi.
Niszczejąca budowla w sierpniu 2002 roku została wpisana do rejestru zabytków, jednak przez kolejne lata, zamieszkiwana przez osoby bezdomne, popadała w ruinę. W międzyczasie, na znajdującym się kilkaset metrów obok blokhauzie nr 1, nadbudowo cerkiew pw. św. Maksyma Gorlickiego. A wartownia nr 2 dalej czekała na ratunek… Po otrzymaniu przez Gminę Miejską pozwolenia od konserwatora zabytków na rozpoczęcie robót zabezpieczających i remontowych, prace ruszyły w listopadzie 2019 roku. Polegały na oczyszczeniu i dezynfekcji elewacji, naprawie uszkodzonych narożników, uzupełnieniu ubytków cegieł muru oporowego. Odtworzono również gzyms arkadowy ściany wschodniej i północnej budynku oraz uzupełniono kamienny gzyms wieńczący bryłę oraz metalową poręcz. Prace obejmowały również odtworzenie dwóch otworów strzelniczych ściany czołowej. W trakcie remontu odnaleziono też fragmenty wspomnianego wyżej pomnika, które powróciły na to samo miejsce, jak ponad 90 lat temu. Do dziś pozostała jeszcze kwestia dostosowania wnętrza budowli do potrzeb turystycznych.
Efektownie prezentujący się blokhauz nr 2:
Nadesłane przez: Dariusz Andrzej Czaja
