Już od siedemnastu lat, na chodniku przed Miejskim Ośrodkiem Kultury w Głogowie, stoją rzeźby trzech muzyków – Jazzmanów. Ich pomysłodawcą i autorem jest głogowski artysta rzeźbiarz Dariusz Sagan, który od wielu lat interesuje się muzyką, głównie właśnie jazzową, bluesową i soulową oraz klasyczną i filmową.
Inspiracją dla młodego rzeźbiarza podczas studiów na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu były różnego rodzaju koncerty oraz znajomość z przyszłą żoną Moniką, która studiowała na Akademii Muzycznej. Owocem tych spotkań z muzyką były pierwsze małe statuetki Jazzmanów, które zaczęły powstawać od 1996 roku. Następnie, przez kolejne 10 lat, artysta pracował w wolnych chwilach nad kolejnymi figurkami muzyków. Odkąd przyjechał do Głogowa w 1998 roku corocznie starał się uczestniczyć jako słuchacz w Głogowskich Spotkaniach Jazzowych. Wraz z wrastaniem w głogowską kulturę, założeniem rzeźbiarza stało to, aby każdy muzyk, biorący udział tych spotkaniach, wyjeżdżał z Głogowa ze statuetką Jazzmana – pamiątką, do tego związaną z jego profesją. Byłby to niepowtarzalny prezent, kojarzący się z Głogowskim Spotkaniami Jazzowymi oraz z nadodrzańskim miastem. Z prywatnej inicjatywy artysty, oryginalne statuetki trafiły do rąk kilku muzyków, m.in. do Aldi Meola, Henryka Miśkiewicza, Marka Napiórkowskiego, Piotra Kałużnego czy Kuby Stankiewicza.
Pomysł okazał się trafiony (choć tylko po części, ponieważ do dziś statuetki nie są oficjalnym gadżetem Głogowskich Spotkań Jazzowych) i artysta zauważył, że w mieście brakuje twardego akcentu, symbolu nawiązującego do jazzowych spotkań. Stąd też w 2005 roku, artysta stwierdził, że warto byłoby zaproponować ówczesnym władzom samorządowym stworzenie w okolicy Miejskiego Ośrodka Kultury rzeźb muzyków w skali ponad naturalnej. Figury te mogłyby stać się wizytówką Głogowskich Spotkań Jazzowych oraz samego miasta. Jak twierdzi Sagan: „Chciałem żeby miasto nie tylko kojarzyło się głównie z różowym mostem, ale aby także kojarzyło się z tak już znanymi w Europie i świecie Głogowskimi Spotkaniami Jazzowymi. Tym bardziej, że tylu znakomitych artystów zaszczyciło przez tyle już lat swoją obecnością”.
Po zaprezentowaniu władzom miejskim swojej propozycji, znalazła ona aprobatę u ówczesnego prezydenta Zbigniewa Rybki. Następnym krokiem było rozpoczęcie prac nad wykonaniem trzech rzeźb muzyków. Łącznie trwały one siedem miesięcy, od lutego do września 2006 roku, zaś montaż figur przed Miejskim Ośrodkiem Kultury miał miejsce w dniach 26-29 września 2006 roku. Ich uroczyste odsłonięcie nastąpiło przy okazji 22. Głogowskich Spotkań Jazzowych i połączone było z otwarciem wystawy 10 innych figur muzyków tego samego artysty.
Każda z rzeźb jest w innym kształcie, jednak ich przybliżone wymiary wynoszą: ok. 250 cm x ok. 150 cm x ok. 100 cm. Wykonane są z poliestru z wypełniaczem kamiennym, imitującym kamień, dodatkowo są zapatynowane i zaimpregnowane. Muzycy nie posiadają nadanych imion. Spośród trzech stojących znajdziemy: Gitarzystę, Saksofonistę, Kontrabasistę. A w kolejce czekają projekty: Pianisty, Trąbkarza, Harmonijkarza, Puzonisty, Skrzypaczki, Wiolonczelistki i Wokalistki. Inspiracją przy tworzeniu figur była oczywiście muzyka oraz obserwowanie muzyków i ich ruchów na scenie.
Na wykonanie trzech rzeźb zużyto 6 ton gliny, 1,5 tony gipsu oraz ok. 800 kg poliestru (żywicy) z wypełniaczem kamiennym. W środku rzeźb zamontowana jest konstrukcja metalowa, która wchodzi w ziemię na głębokość do 1,5 m. Konstrukcje i rzeźby zalane są betonem a w jednej z nich został ukryty dla potomnych wehikuł czasu.
tekst: Dariusz Andrzej Czaja
